 Geraakt door het beeld wat ik zag. Toen ik de woonkamer instapte en de dochter had gecondoleerd. Haar vader, gebogen over zijn vrouw. Een tedere kus, een hand liefdevol op haar wang. Ik verstilde. Wat een mooi moment. Geen woorden. Voorzichtig pakte ik mijn camera en in stilte maakte ik een paar beelden.
Haar vader was zo aanwezig en zo helder in het nu. Terwijl hij leed aan de ziekte van Alzheimer. De dagen ervoor waren er ook momenten geweest dat hij "vergat" dat zijn vrouw was overleden. Boos, "waarom heb je mij dat niet gezegd". Vandaar ook het verzoek om foto's. Zodat de dochter ze later met haar vader kan bekijken en kan zeggen: "Zie je wel pap, dat je erbij was. En wat we op een mooie manier afscheid van haar genomen hebben". Zo waardevol.
0 Reacties
|
  |   |
Na maanden hard werken ligt hij eindelijk op de mat bij alle bewonders van Zandvoort en Bentveld! De eenmalige uitgave van "Ode aan Zandvoort".
Afgelopen zomer en najaar ben ik op pad gegaan naar vele ondernemers van Zandvoort die deelnamen aan deze uitgave. Het was leuk en inspirerend zoveel verschillende enthousiaste Zandvoorters te ontmoeten. Het bracht mij in vele leuke en fotografisch uitdagende situaties; het dirigeren van vrachtwagens vanaf een hoge trap voor de juiste opstelling. Het meegaan in de beweging van een over-energieke personal lifestyle coach. Met motor en stoere loodgieter de boulevard op voor de juiste shoot in "Zandvoortse sferen". Mij naar binnenwerken in een stampvol café in de Haltestraat om tussen de dansende menigte de eigenaar vast te leggen tussen het schenken van de drankjes door. Een medewerker van de benzinepomp omturnen van "ik ga niet op de foto" tot één van mijn best meewerkende modellen. Of wachten op die ene wolkeloze hemel met ondergaande zon om "het genieten van het moment dat de zon ondergaat" vast te leggen, om er vervolgens achter komen dat die zon precies in mijn lens schijnt...
Afgelopen zomer en najaar ben ik op pad gegaan naar vele ondernemers van Zandvoort die deelnamen aan deze uitgave. Het was leuk en inspirerend zoveel verschillende enthousiaste Zandvoorters te ontmoeten. Het bracht mij in vele leuke en fotografisch uitdagende situaties; het dirigeren van vrachtwagens vanaf een hoge trap voor de juiste opstelling. Het meegaan in de beweging van een over-energieke personal lifestyle coach. Met motor en stoere loodgieter de boulevard op voor de juiste shoot in "Zandvoortse sferen". Mij naar binnenwerken in een stampvol café in de Haltestraat om tussen de dansende menigte de eigenaar vast te leggen tussen het schenken van de drankjes door. Een medewerker van de benzinepomp omturnen van "ik ga niet op de foto" tot één van mijn best meewerkende modellen. Of wachten op die ene wolkeloze hemel met ondergaande zon om "het genieten van het moment dat de zon ondergaat" vast te leggen, om er vervolgens achter komen dat die zon precies in mijn lens schijnt...
 |  |
En hoe leuk is het om na een paar maanden het resultaat met tekst in dit mooie blad te zien!
 |  |
|  |
Zij verbleven tijdelijk in het huis van hun dochter, een voor hen vertrouwde plek. Aldaar zocht ik hen op. Een kopje koffie en een praatje. Geen opgave want op die leeftijd heeft men vaak veel te vertellen. Eenmaal op hun gemak begin ik met fotograferen. Al pratend knip ik. Of niet en dan is er rust, ontspanning en dwaalt de blik soms af naar buiten, en ik knip. Of er is een lach en ik knip. In deze setting lukt het mij meestal om hen op een mooie natuurlijke manier te portretteren. Met een voldaan gevoel sta ik 1,5 uur later weer buiten.
Van dochter kreeg ik het volgende terug: "De foto's zijn prachtig! Voor ons allemaal een mooi resultaat van de ouders waar mijn broers & ik (en de aanhang & kleinkinderen) trots op zijn! Veel dank!"
   |  Hoe zet je 5e-klassers van de middelbare school enthousiast aan het fotograferen en blijf je ook als fotograaf up-to-date en uitgedaagd? Door het geven van een Workshop Portretfotografie! Onlangs mocht ik dit doen op het College Hageveld in Heemstede voor het vak Kunst Beeldend. Wat maakt nu een goede portretfoto? Aan de hand van vele foto's heb ik dit aan de leerlingen laten zien. Licht, achtergrond, compositie en scherpstellen kwamen aan bod, waarna de leerlingen enthousiast en geïnspireerd met de camera aan de slag gingen! Al snel werd duidelijk dat deze leerlingen al een geoefend oog voor "beeld" hebben. Met wat eenvoudige tips & tricks kwamen ze snel tot prachtige resultaten! Zo leuk om op deze manier met jonge creatieve mensen te werken! Dit smaakt naar meer. |
Hier klikken om te bewerken.
Soms kom je in contact met mensen die iets bijzonders doen. In dit geval was dat Ariënne de Boer die zo enthousiast over haar werk vertelde als fondsenwerver bij de Nederlandse Brandwonden Stichting en het Benefietgala dat zij hiervoor aan het organiseren was, dat ik vroeg "heb je al een fotograaf?" Dat was nog niet het geval en de afspraak was snel gemaakt.
Wat ik tegenkwam was een schitterend goed verzorgde avond met gasten in gala, een prachtig aangeklede zaal in Hotel Spaander in Volendam. Ja, Volendam, 15 jaar na De ramp. De avond werd omlijst door een mooi ontvangst, heerlijk eten van Julius Jaspers, muziek, een optreden van Karin Bloemen, indringende verhalen van 2 slachtoffers van de nieuwjaarsbrand in Volendam, een veiling onder leiding van Paulina Cramer van Christie's Amsterdam. Kortom, genoeg om vast te leggen op de gevoelige plaat!
Wat ik tegenkwam was een schitterend goed verzorgde avond met gasten in gala, een prachtig aangeklede zaal in Hotel Spaander in Volendam. Ja, Volendam, 15 jaar na De ramp. De avond werd omlijst door een mooi ontvangst, heerlijk eten van Julius Jaspers, muziek, een optreden van Karin Bloemen, indringende verhalen van 2 slachtoffers van de nieuwjaarsbrand in Volendam, een veiling onder leiding van Paulina Cramer van Christie's Amsterdam. Kortom, genoeg om vast te leggen op de gevoelige plaat!
In januari werd ik door de Rabobank Haarlem en Omstreken op pad gestuurd om een dubbelportret te maken voor hun magazine Dichterbij. Er zou eerst een interview plaatsvinden met 2 heren, waaronder de directeur van de Philharmonie en Stadsschouwburg Jaap Lampe en één van hun founders Jaco van Ekeris.
Tijdens het interview zou ik de gelegenheid krijgen om een foto te maken. Uiteindelijk werd dat na het interview. Het was één van die donkere, gure dagen in januari; kortom, een buitenfoto was uitgesloten. De dag zat erop, de heren wilden natuurlijk graag naar huis. Het moest snel en het moest binnen.
Ik had gelukkig de goede beslissing gemaakt iets eerder te komen en had op mijn gemak rond kunnen kijken in de prachtige lege foyer van de Philharmonie. Rustig op zoek naar een mooie locatie. Op het laatst zag ik deze trap met dit prachtige licht. Een fantastische plek voor een mooie plaat. Helemaal in theatersferen! Mijn flitser op statief, mijn camera in de aanslag; een ontspannen heer van Ekeris in een slank gesneden pak met mooie zwarte schoenen deden de rest. Topfoto in nog geen 10 minuten! Begrijpelijk maar helaas koos de Rabobank voor de meer ingezoomde foto. Echter, deze was mijn favoriet!
https://www.theater-haarlem.nl/nieuws/201/Dubbelinterview_in_de_Dichterbij/
 |  |
Onlangs werd ik gevraagd een workshop te fotograferen van Cross Over. Hoe breng je mensen goed in beeld die bezig zijn met iets belangrijks zonder ze al te veel te storen. Ik probeer mij zo geruisloos mogelijk met een lichtgevoelige lens ( waardoor ik geen storende flitser nodig heb) door het gezelschap te verplaatsten. Na verloop van tijd ben ik onderdeel van de ruimte geworden en schenkt niemand mij meer enige aandacht. Zij zijn bezig met hun ding en ik met het mijne. De grap is dat ik naderhand ook nauwelijks kan navertellen wat daar gezegd is. De kunst voor mij is zo close mogelijk de emoties en interacties tussen de deelnemers vast te leggen, zodat de foto's uiteindelijk het verhaal vertellen. Het verhaal, dat er iets gebeurt, dat er verbindingen worden gelegd en men elkaar inspireert. Dat was deze middag ook zeker het geval!
  |   |
Tot slot heeft Cross Over een mooie serie foto's naar zijn deelnemers kunnen sturen waardoor men naderhand wellicht dacht ; " dat was een mooie inspirerende dag ! " En natuurlijk moet daar ook een afsluitende groepsfoto bij. Het was in de donkere dagen van januari aan het eind van de middag, maar de energie van de groep is voelbaar. Mooie opdracht.
